در قرن شانزدهم ميلادي، هنر فرش در كشور‌ايران بهترين قاليشويي در مشهد و هند هم از نگاه فني و هم از ديد هنري پيشرفت ديده‌گيري داشت. مشهورترين فرشي كه در‌اين مدت بافته گرديده، فرش اردبيل ميباشد؛ كه مي توانيد در موزه ويكتوريا و آلبرت لندن از آن بازديد نماييد. اين فرش 534 سانتي‌متر پهنا و حدود 1100 سانتي‌متر ارتفاع دارااست؛ و احتمالاً در شهر كاشان بافته گرديده‌است.
عمر اين فرش مرتبط با 946 سال بعداز ورود اسلام به كشور‌ايران ميباشد. آن‌طور كه در مستندات جانور مندرج، بافت اين فرش سه سال ارتفاع كشيده و 5 بافنده حرفه اي روي آن شغل كرده‌اند. اين فرش به امر پادشاه طهماسب و براي مسجد روحاني صفي بافته شد‌ه‌است.اما فرش اردبيل جفت بافته گرديده بود. ولي يكي‌از آن‌ها براي ترميم فرش ديگر قرباني شد. بخش‌هاي مانده از تخته قرباني گرديده اين فرش، در موزه كانتي لس آنجلس مراقبت مي‌گردد. اين فرش ابريشمي، با گره‌هاي فارسي بافته گرديده و تار و پود آن نيز از ابريشم ميباشد. در هر مترمربع از اين فرش حدود 500 هزار گره وجود دارااست. اين فرش در قرن نوزدهم، به مراد پرداخت هزينه‌هاي تعمير مسجد بلندمرتبه اردبيل فروخته شد.در موزه اثر ها باستاني ملي سوئد نيز ميتوانيد يك كدام از كهن ترين فرش هاي دنيا به اسم “فرش ماربي” را ببينيد. اين فرش در اوايل قرن 15 ميلادي در دهكده كوچكي در تركيه به اسم ماربي بافته و به استكهلم آورده شد‌ه‌است.البته گرانبها‌ترين فرشي كه در‌اين موزه مراقبت ميشود؛ فرش شكار اهل ايران ميباشد كه مرتبط با آخرها قرن شانزدهم ميلادي مي باشد.
یکشنبه ۲۶ دی ۰۰ ۱۱:۳۴ ۱۱ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است